Dinsdagavond stonden we stil bij de bewoners die ons het afgelopen jaar zijn ontvallen. Tijdens deze ingetogen viering herdachten we samen met hun dierbaren de overleden bewoners van Lijsterbos, Blauwbos, Sterrebos en de assistentiewoningen.
We kozen voor het thema van de puzzel als symbool tijdens dit moment van bezinning. Het leven is als een grote puzzel, opgebouwd uit ontelbare stukjes. Elk stukje staat voor een moment, een herinnering of een relatie. Sommige stukjes zijn helder en kleurrijk, gevuld met vreugde en geluk, terwijl andere donkerder zijn en ons doen denken aan verdriet en verlies. Toch zijn al deze stukjes even waardevol, want samen vormen ze het geheel van ons leven.
Vandaag missen we een belangrijk puzzelstuk, een stuk dat ooit een dierbare en vertrouwde plek had in onze levenspuzzel. De leegte die het achterlaat, kunnen we niet zomaar opvullen. Maar we mogen niet vergeten dat de contouren en invloed van dat stukje voor altijd voelbaar blijven.
Met een laatste groet zeggen we: rust zacht, aan al onze bewoners die overleden zijn.
